Przeciwnie — łacińskie candor ma kilka znaczeń:psychotique pisze:Okay, ale jednak od światła do bezstronności, szczerości i otwartości jest mimo wszystko daleko.
candor, candoris 1. światło <blask> jasne/y, jasność 2. biel jasna <błyszcząca>, białość 3. cera <karnacja> biała, olśniewająca piękność, uroda 4. życzliwość, prawość, szczerość, rzetelność, czystość moralna.
A poza tym skojarzenie światła, jasności z przymiotami ducha typu szczerość, otwartość wydaje mi się naturalna i znana od wieków. Wystarczy się nieco rozejrzeć np. po mitologii albo baśniach ludowych, w których wszystkie pozytywne bohaterki są blondynkami o jasnej karnacji — wyjątek stanowi Śnieżka, ale jej wygląd, zdaniem jednego z moich byłych wykładowców, miał podłoże polityczne :-D
Interesuje mnie przede wszystkim mechanizm kojarzenia imion znaczących z postaciami i powody, którymi kierował się autor (w tym przypadku Madzik), wybierając konkretne imię czy inną nazwę własną :-) Bo to jest najciekawsze — śledzenie nawiązań, wpływów itd. wynikających z indywidualnych, często nietypowych zainteresowań autora. Spostrzeżenie i wynotowanie, że to jest z łaciny, a to z mitologii, a tamto z Biblii, to zaledwie początek drogi.psychotique pisze:No to może podziałaj trochę tutaj, bo póki co, wygląda na to, że jakoś nikomu oprócz mnie dekonstrukcyjny charakter tego wątku nie leży :mrgreen:
W przypadku bohaterów Madzika wydaje mi się, że imię miało podkreślać najważniejsze cechy charakteru lub rolę pełnioną przez daną postać. Znaczenie łacińskiego słowa nie jest żadnym kluczem, otwierającym np. zupełnie inną drogę interpretacji czy sprowadzającym czytelnika na nowy tor skojarzeniowy. No, małą wątpliwość mam w przypadku Ultora — kogo mści?